creacion
: creación
Ancien français
Étymologie
- Du latin creatio.
Nom commun
creacion *\Prononciation ?\ féminin
Variantes
Dérivés dans d’autres langues
- Français : création
Références
- Frédéric Godefroy, Dictionnaire de l’ancienne langue française et de tous ses dialectes du IXe au XVe siècle, édition de F. Vieweg, Paris, 1881–1902 → consulter cet ouvrage (creation)
Étymologie
- Du latin creatio (sens identique).
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| creacion \kɾeaˈsju\ |
creacions \kɾeaˈsjus\ |
creacion féminin \kɾeaˈsju\ (graphie normalisée)
Prononciation
- languedocien : [kɾeaˈsju]
- provençal central : [kʁeaˈsjẽᵑ]
- niçois, provençal rhodanien : [kʁeaˈsjũᵑ]
- France (Béarn) : écouter « creacion [Prononciation ?] »
Apparentés étymologiques
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2