cosmopolita
Espagnol
Étymologie
- Du grec ancien κοσμοπολίτης, kosmopolitês (« citoyen du monde »).
Adjectif
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| cosmopolita | cosmopolitas |
cosmopolita \koz.mo.poˈli.ta\ masculin et féminin identiques
- Cosmopolite.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| cosmopolita | cosmopolitas |
cosmopolita \koz.mo.poˈli.ta\ masculin et féminin identiques
- Cosmopolite.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Voir aussi
- Ciudadano del mundo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol)
Prononciation
- Madrid : \koz.mo.poˈli.ta\
- Séville : \koh.mo.poˈli.ta\
- Mexico, Bogota : \koz.mo.poˈli.t(a)\
- Santiago du Chili, Caracas : \koh.mo.poˈli.ta\
Références
- Real Academia Española, Diccionario de la lengua española, 23e édition → consulter cet ouvrage
Italien
Étymologie
- Du grec ancien κοσμοπολίτης, kosmopolitês (« citoyen du monde »).
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | cosmopolita \Prononciation ?\ |
cosmopoliti \Prononciation ?\ |
| Féminin | cosmopolite \Prononciation ?\ |
cosmopolita \Prononciation ?\ féminin
- Cosmopolite, qui s’inspire de nombreuses cultures.