cortesano
Espagnol
Étymologie
- De l’italien cortigiano, équivalent du dérivé de cortés, avec le suffixe -ano.
Adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | cortesano | cortesanos |
| Féminin | cortesana | cortesanas |
cortesano \koɾ.teˈsa.no\ masculin
Synonymes
- cortés (« courtois »)
Nom commun
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | cortesano | cortesanos |
| Féminin | cortesana | cortesanas |
cortesano \koɾ.teˈsa.no\ masculin
Dérivés
Prononciation
- Madrid : \koɾ.teˈsa.no\
- Mexico, Bogota : \koɾ.t(e)ˈsa.no\
- Santiago du Chili, Caracas : \koɾ.teˈsa.no\
Références
- Real Academia Española, Diccionario de la lengua española, 23e édition → consulter cet ouvrage