contrazice
Étymologie
- Du latin contrādīcō.
Verbe
| Formes du verbe | |
|---|---|
| Forme | Flexion |
| Infinitif | a contrazice |
| 1re personne du singulier Présent de l’indicatif |
contrazic |
| 3e personne du singulier Présent du subjonctif |
să contrazică |
| Participe | contrazis |
| Conjugaison | groupe III |
a contrazice \kon.traˈzi.ʧe\ 3e groupe (voir la conjugaison)