contingenta
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe contingenter | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| il/elle/on contingenta | ||
contingenta \kɔ̃.tɛ̃.ʒɑ̃.ta\
- Troisième personne du singulier du passé simple du verbe contingenter.
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe contingentar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| (él/ella/ello/usted) contingenta | ||
| Impératif | Présent | (tú) contingenta |
contingenta \kon.tiŋˈxen.ta\
- Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de contingentar.
- Deuxième personne du singulier (tú) de l’impératif de de contingentar.
Prononciation
- Madrid : \kon.tiŋˈxen.ta\
- Séville : \koŋ.tiŋˈheŋ.ta\
- Mexico, Bogota : \kon.tiŋˈxen.t(a)\
- Santiago du Chili, Caracas : \koŋ.tiŋˈheŋ.ta\
- Montevideo, Buenos Aires : \kon.tiŋˈxen.ta\