contagias

Français

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe contagier
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
tu contagias
Futur simple

contagias \kɔ̃.ta.ʒja\

  1. Deuxième personne du singulier du passé simple du verbe contagier.

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe contagiar
Indicatif Présent (yo) contagias
(tú) contagias
(vos) contagias
(él/ella/ello/usted) contagias
(nosotros-as) contagias
(vosotros-as) contagias
(os) contagias
(ellos-as/ustedes) contagias
Imparfait (yo) contagias
(tú) contagias
(vos) contagias
(él/ella/ello/usted) contagias
(nosotros-as) contagias
(vosotros-as) contagias
(os) contagias
(ellos-as/ustedes) contagias
Passé simple (yo) contagias
(tú) contagias
(vos) contagias
(él/ella/ello/usted) contagias
(nosotros-as) contagias
(vosotros-as) contagias
(os) contagias
(ellos-as/ustedes) contagias
Futur simple (yo) contagias
(tú) contagias
(vos) contagias
(él/ella/ello/usted) contagias
(nosotros-as) contagias
(vosotros-as) contagias
(os) contagias
(ellos-as/ustedes) contagias

contagias \konˈta.xjas\

  1. Deuxième personne du singulier () du présent de l’indicatif de contagiar.

Prononciation

Portugais

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe contagiar
Indicatif Présent
tu contagias
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

contagias \kõ.tɐ.ʒˈi.ɐʃ\ (Lisbonne) \kõ.ta.ʒˈi.jəs\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de contagiar.