consonanta labiala
Étymologie
- Composé de consonanta et de labiala.
Locution nominale
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| consonanta labiala \kunsuˈnanto̯ laˈbjalo̯\ | consonantas labialas \kunsuˈnanto̯s laˈbjalo̯s\ | 
consonanta labiala \kunsuˈnanto̯ laˈbjalo̯\ (graphie normalisée) féminin
- (Phonétique) Consonne labiale, consonne articulée avec une ou les deux lèvres.
- B, P, M, F, V son des consonantas labialas. - B, P, M, F, V sont des consonnes labiales.
 
 
Références
- Loís Alibèrt, (oc) Gramatica occitana segon los parlars lengadocians, Institut d’Estudis Occitans/Institut d’Estudis Catalans, 1976, ISBN 2-85910-274-4