consolaras

Voir aussi : consolarás

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe consolar
Subjonctif Présent que (yo) consolaras
que (tú) consolaras
que (vos) consolaras
que (él/ella/ello/usted) consolaras
que (nosotros-as) consolaras
que (vosotros-as) consolaras
que (os) consolaras
(ellos-as/ustedes) consolaras
Imparfait (en -ra) que (yo) consolaras
que (tú) consolaras
que (vos) consolaras
que (él/ella/ello/usted) consolaras
que (nosotros-as) consolaras
que (vosotros-as) consolaras
que (os) consolaras
(ellos-as/ustedes) consolaras
Imparfait (en -se) que (yo) consolaras
que (tú) consolaras
que (vos) consolaras
que (él/ella/ello/usted) consolaras
que (nosotros-as) consolaras
que (vosotros-as) consolaras
que (os) consolaras
(ellos-as/ustedes) consolaras
Futur que (yo) consolaras
que (tú) consolaras
que (vos) consolaras
que (él/ella/ello/usted) consolaras
que (nosotros-as) consolaras
que (vosotros-as) consolaras
que (os) consolaras
(ellos-as/ustedes) consolaras

consolaras \kon.soˈla.ɾas\

  1. Deuxième personne du singulier () de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de consolar.

Prononciation

Portugais

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe consolar
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
tu consolaras
Futur simple

consolaras \kõ.su.lˈa.ɾɐʃ\ (Lisbonne) \kõ.so.lˈa.ɾəs\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier du plus-que-parfait de consolar.