| Voir la conjugaison du verbe consensuar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | que (yo) consensuaren |
| que (tú) consensuaren | ||
| que (vos) consensuaren | ||
| que (él/ella/ello/usted) consensuaren | ||
| que (nosotros-as) consensuaren | ||
| que (vosotros-as) consensuaren | ||
| que (os) consensuaren | ||
| (ellos-as/ustedes) consensuaren | ||
| Imparfait (en -ra) | que (yo) consensuaren | |
| que (tú) consensuaren | ||
| que (vos) consensuaren | ||
| que (él/ella/ello/usted) consensuaren | ||
| que (nosotros-as) consensuaren | ||
| que (vosotros-as) consensuaren | ||
| que (os) consensuaren | ||
| (ellos-as/ustedes) consensuaren | ||
| Imparfait (en -se) | que (yo) consensuaren | |
| que (tú) consensuaren | ||
| que (vos) consensuaren | ||
| que (él/ella/ello/usted) consensuaren | ||
| que (nosotros-as) consensuaren | ||
| que (vosotros-as) consensuaren | ||
| que (os) consensuaren | ||
| (ellos-as/ustedes) consensuaren | ||
| Futur | que (yo) consensuaren | |
| que (tú) consensuaren | ||
| que (vos) consensuaren | ||
| que (él/ella/ello/usted) consensuaren | ||
| que (nosotros-as) consensuaren | ||
| que (vosotros-as) consensuaren | ||
| que (os) consensuaren | ||
| (ellos-as/ustedes) consensuaren | ||
consensuaren \kon.senˈswa.ɾen\