connota
: connotá
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe connoter | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| il/elle/on connota | ||
connota \ko.nɔ.ta\
- Troisième personne du singulier du passé simple du verbe connoter.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe connotar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| (él/ella/ello/usted) connota | ||
| Impératif | Présent | (tú) connota |
connota \konˈno.ta\
Prononciation
- Madrid : \konˈno.ta\
- Séville : \koŋˈno.ta\
- Mexico, Bogota : \konˈno.t(a)\
- Santiago du Chili, Caracas : \koŋˈno.ta\
- Montevideo, Buenos Aires : \konˈno.ta\