conjoin
Anglais
Étymologie
- De l’ancien français conjoindre.
Verbe
| Temps | Forme | 
|---|---|
| Infinitif | to conjoin \Prononciation ?\ | 
| Présent simple, 3e pers. sing. | conjoins | 
| Prétérit | conjoined | 
| Participe passé | conjoined | 
| Participe présent | conjoining | 
| voir conjugaison anglaise | |
conjoin \Prononciation ?\
- Conjoindre, joindre.
- Conjoindre (en mariage).
Prononciation
- Sud de l'Angleterre (Royaume-Uni) : écouter « conjoin [Prononciation ?] »