confessorius
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | confessorius | confessoriă | confessorium | confessoriī | confessoriae | confessoriă |
| Vocatif | confessorie | confessoriă | confessorium | confessoriī | confessoriae | confessoriă |
| Accusatif | confessorium | confessoriăm | confessorium | confessoriōs | confessoriās | confessoriă |
| Génitif | confessoriī | confessoriae | confessoriī | confessoriōrŭm | confessoriārŭm | confessoriōrŭm |
| Datif | confessoriō | confessoriae | confessoriō | confessoriīs | confessoriīs | confessoriīs |
| Ablatif | confessoriō | confessoriā | confessoriō | confessoriīs | confessoriīs | confessoriīs |
confessorius \Prononciation ?\
- De confession, relatif à l'aveu judiciaire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « confessorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage