concitus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | concitŭs | concitūs |
| Vocatif | concitŭs | concitūs |
| Accusatif | concitum | concitūs |
| Génitif | concitūs | concituum |
| Datif | concitūi ou concitū |
concitibus |
| Ablatif | concitū | concitibus |
concitus \Prononciation ?\ masculin
- Incitation, mise en mouvement, hâte.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Apparentés étymologiques
Forme de verbe 1
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | concitus | concită | concitum | concitī | concitae | concită |
| Vocatif | concite | concită | concitum | concitī | concitae | concită |
| Accusatif | concitum | concităm | concitum | concitōs | concitās | concită |
| Génitif | concitī | concitae | concitī | concitōrŭm | concitārŭm | concitōrŭm |
| Datif | concitō | concitae | concitō | concitīs | concitīs | concitīs |
| Ablatif | concitō | concitā | concitō | concitīs | concitīs | concitīs |
concitus \Prononciation ?\
Forme de verbe 2
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | concitus | concită | concitum | concitī | concitae | concită |
| Vocatif | concite | concită | concitum | concitī | concitae | concită |
| Accusatif | concitum | concităm | concitum | concitōs | concitās | concită |
| Génitif | concitī | concitae | concitī | concitōrŭm | concitārŭm | concitōrŭm |
| Datif | concitō | concitae | concitō | concitīs | concitīs | concitīs |
| Ablatif | concitō | concitā | concitō | concitīs | concitīs | concitīs |
concitus \Prononciation ?\
Références
- « concitus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « concitus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage