conciliatritz

Étymologie

Dérivé de conciliar, avec le suffixe -atritz.

Nom commun

Singulier Pluriel
conciliatritz
\kun.si.lja.ˈtɾit͡s\
conciliatrises
\kun.si.lja.ˈtɾi.zes\

conciliatritz \kun.si.lja.ˈtɾit͡s\ féminin (graphie normalisée) (pour un homme, on dit : conciliator)

  1. Conciliatrice.

Références