complicate
Anglais
Étymologie
- Du latin complicatus.
Verbe
| Temps | Forme | 
|---|---|
| Infinitif | to complicate \ˈkɒm.plɪ.keɪt\ ou \ˈkɑm.plɪ.keɪt\ | 
| Présent simple, 3e pers. sing. | complicates \ˈkɒm.plɪ.keɪts\ ou \ˈkɑm.plɪ.keɪts\ | 
| Prétérit | complicated \ˈkɒm.plɪ.keɪ.tɪd\ ou \ˈkɑm.plɪ.keɪ.tɪd\ | 
| Participe passé | complicated \ˈkɒm.plɪ.keɪ.tɪd\ ou \ˈkɑm.plɪ.keɪ.tɪd\ | 
| Participe présent | complicating \ˈkɒm.plɪ.keɪ.tɪŋ\ ou \ˈkɑm.plɪ.keɪ.tɪŋ\ | 
| voir conjugaison anglaise | |
complicate (Royaume-Uni) \ˈkɒm.plɪ.keɪt\, (États-Unis) \ˈkɑm.plɪ.keɪt\ transitif
Prononciation
- (Royaume-Uni) \ˈkɒm.plɪ.keɪt\
- Londres : écouter « complicate [ˈkɒm.plɪ.keɪt] »
- Sud de l'Angleterre : écouter « complicate [ˈkɒm.plɪ.keɪt] »
 
- (États-Unis) \ˈkɑm.plɪ.keɪt\