commissaris
Néerlandais
Étymologie
- Du latin médiéval commissarius.
 
Nom commun
| Pluriel | 
|---|
| commissarissen | 
commissaris \Prononciation ?\ masculin
- Commissaire.
- commissaris van politie : commissaire de police.
 
 - (Industrie) Membre du conseil de surveillance, commissaire-surveillant.
- raad van commissarissen : conseil de surveillance.
 
 - Commissaire aux comptes.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
 
Dérivés
- adjunct-commissaris
 - arrondissementscommissaris
 - aspirant-commissaris
 - assistent-commissaris
 - baancommissaris
 - collega-commissaris
 - commissariaat
 - commissaris-generaal
 - commissaris-revisor
 - commissaris van de Koning
 - commissaris van de Koningin
 - commissarisambt
 - commissarisfunctie
 - commissarismossel
 - commissarisplaats
 - commissarispost
 - commissarissenvergadering
 - commissariszetel
 - districtcommissaris
 - districtscommissaris
 - EG-commissaris
 - EG-landbouwcommissaris
 - EU-commissaris
 - Eurocommissaris
 - eurocommissaris
 - ex-commissaris
 - fideï-commissaris
 - handelscommissaris
 - hoofdcommissaris
 - kandidaat-commissaris
 - kartelcommissaris
 - landbouwcommissaris
 - medecommissaris
 - milieucommissaris
 - ondercommissaris
 - oud-commissaris
 - overheidscommissaris
 - politiecommissaris
 - president-commissaris
 - rechter-commissaris
 - regeringscommissaris
 - rijkscommissaris
 - schadecommissaris
 - sportcommissaris
 - supercommissaris
 - transportcommissaris
 - volkscommissaris
 - wedstrijdcommissaris
 - wegcommissaris
 - werknemerscommissaris
 
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « commissaris [Prononciation ?] »