cojeen

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe cojear
Subjonctif Présent que (yo) cojeen
que (tú) cojeen
que (vos) cojeen
que (él/ella/ello/usted) cojeen
que (nosotros-as) cojeen
que (vosotros-as) cojeen
que (os) cojeen
(ellos-as/ustedes) cojeen
Imparfait (en -ra) que (yo) cojeen
que (tú) cojeen
que (vos) cojeen
que (él/ella/ello/usted) cojeen
que (nosotros-as) cojeen
que (vosotros-as) cojeen
que (os) cojeen
(ellos-as/ustedes) cojeen
Imparfait (en -se) que (yo) cojeen
que (tú) cojeen
que (vos) cojeen
que (él/ella/ello/usted) cojeen
que (nosotros-as) cojeen
que (vosotros-as) cojeen
que (os) cojeen
(ellos-as/ustedes) cojeen
Futur que (yo) cojeen
que (tú) cojeen
que (vos) cojeen
que (él/ella/ello/usted) cojeen
que (nosotros-as) cojeen
que (vosotros-as) cojeen
que (os) cojeen
(ellos-as/ustedes) cojeen
Impératif Présent (tú) cojeen
(vos) cojeen
(usted) cojeen
(nosotros-as) cojeen
(vosotros-as) cojeen
(os) cojeen
(ustedes) cojeen

cojeen \koˈxe.en\

  1. Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de cojear.
  2. Troisième personne du pluriel de l’impératif de cojear.

Prononciation