coesistere
Italien
Étymologie
- Du latin tardif coëxsistĕre.
Verbe
coesistere \ko.e.ˈzis.te.re\ intransitif (auxiliaire avere) irrégulier 2e groupe (voir la conjugaison)
coesistere \ko.e.ˈzis.te.re\ intransitif (auxiliaire avere) irrégulier 2e groupe (voir la conjugaison)