coccinatus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | coccinatus | coccinată | coccinatum | coccinatī | coccinatae | coccinată |
| Vocatif | coccinate | coccinată | coccinatum | coccinatī | coccinatae | coccinată |
| Accusatif | coccinatum | coccinatăm | coccinatum | coccinatōs | coccinatās | coccinată |
| Génitif | coccinatī | coccinatae | coccinatī | coccinatōrŭm | coccinatārŭm | coccinatōrŭm |
| Datif | coccinatō | coccinatae | coccinatō | coccinatīs | coccinatīs | coccinatīs |
| Ablatif | coccinatō | coccinatā | coccinatō | coccinatīs | coccinatīs | coccinatīs |
coccinatus \Prononciation ?\
Références
- « coccinatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage