cler
: CLER, Cler
Ancien français
Étymologie
- Du latin clarus.
Adjectif
| Nombre | Cas | Masculin | Féminin | Neutre |
|---|---|---|---|---|
| Singulier | Sujet | clers | clere | cler |
| Régime | cler | |||
| Pluriel | Sujet | cler | cleres | |
| Régime | clers |
cler \kler\
Étymologie
- Du latin clarus.
Adjectif
cler \Prononciation ?\
Étymologie
- Forme et orthographe du dialecte puter.
Adjectif
cler \Prononciation ?\ masculin
Verbe
cler \Prononciation ?\
Variantes dialectales
- cleger (vallader)