ciutat

Cette entrée est considérée comme une ébauche à compléter en ancien occitan. Si vous possédez quelques connaissances sur le sujet, vous pouvez les partager en modifiant dès à présent cette page (en cliquant sur le lien « modifier le wikicode »).

Étymologie

Du latin civitatem, accusatif de civitas.

Nom commun

ciutat féminin

  1. Cité, ville.
    • Mir Bernat mas vos ai trobat
      a Carcassona la ciutat
      d’una re·m tenc per issarat
      e volh vostre sen m’en aon
       (Mir Bernat et Sifre, Mir Bernat mas vos ai trobat)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Variantes

Références

Catalan

Étymologie

Du latin civitas, civitatis.

Nom commun

Singulier Pluriel
ciutat
\siuˈtat\
ciutats
\siuˈtats\

ciutat féminin

  1. Cité, ville.
    • Sabé’s defendre
      del rei malvat
      esta ciutat
      molt valentment
      e llealment,
      absent llur rei.
       (Jaume Roig, Espill, première partie, livre troisième)

Prononciation

Étymologie

Du latin civitas, civitatis.

Nom commun

Singulier Pluriel
ciutat
\siwˈtat\
ciutats
\siwˈtat͡s\

ciutat [siwˈtat] (graphie normalisée) féminin

  1. Cité, ville.

Dérivés

Prononciation

Références