ciudat
Étymologie
- Du bulgare čudat.
Adjectif
| Adjectif 4 formes |
Singulier | Pluriel | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Masculin Neutre |
Féminin | Masculin | Féminin Neutre | ||
| Nominatif Accusatif |
Indéfini | ciudat | ciudată | ciudați | ciudate |
| Défini | ciudatul | ciudata | ciudații | ciudatele | |
| Datif Génitif |
Indéfini | ciudat | ciudate | ciudați | ciudate |
| Défini | ciudatului | ciudatei | ciudaților | ciudatelor | |
ciudat \Prononciation ?\
Synonymes
Dérivés
- avea idei ciudate (avoir des idées bizarre)
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « ciudat [Prononciation ?] »
- Craiova (Roumanie) : écouter « ciudat [Prononciation ?] »
Voir aussi
- ciudat sur l’encyclopédie Wikipédia (en roumain)
Références
- DEX online – Dicționare ale limbii române, 2004–2025 → consulter cet ouvrage