ciiku
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | ciiku | ciikkut |
| Accusatif Génitif |
ciikku | ciikkuid |
| Illatif | ciikui | ciikkuide |
| Locatif | ciikkus | ciikkuin |
| Comitatif | ciikkuin | ciikkuiguin |
| Essif | ciikun | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | ciikon | ciikome | ciikomet |
| 2e personne | ciikot | ciikode | ciikodet |
| 3e personne | ciikus | ciikuska | ciikuset |
ciiku /ˈt͡sijku/
- Chienne.
Guovža njamai ciikku, lei mánáid stoahkanustit, ja šattai dađis áibbas lodji.
— (luondu.no)- L’ours tétait la chienne, il était le compagnon de jeux des enfants et il devint petit à petit complètement apprivoisé.
- (Sens figuré) Fille ou femme dévergondée.