ciekawy
Étymologie
- Dérivé de ciekać, avec le suffixe -awy, apparenté au tchèque těkavý (« errant »).
Adjectif
| Nombre | Cas | Masculin animé |
Masculin inanimé |
Neutre | Féminin |
|---|---|---|---|---|---|
| Singulier | Nominatif | ciekawy | ciekawe | ciekawa | |
| Vocatif | |||||
| Accusatif | ciekawego | ciekawy | ciekawą | ||
| Génitif | ciekawego | ciekawej | |||
| Locatif | ciekawym | ||||
| Datif | ciekawemu | ||||
| Instrumental | ciekawym | ciekawą | |||
| Pluriel | Nominatif | ciekawi | ciekawe | ||
| Vocatif | |||||
| Accusatif | ciekawych | ||||
| Génitif | ciekawych | ||||
| Locatif | |||||
| Datif | ciekawym | ||||
| Instrumental | ciekawymi | ||||
ciekawy \ʨ̑ɛˈkavɨ\
- Intéressant, curieux.
Powiedział mi, że ta książka jest ciekawa.
- Il m'a dit que ce livre est intéressant.
Dérivés dans d’autres langues
- Biélorusse : цікавы
- Ruthène pannonien : цикави
- Ukrainien : цікавий
- Yiddish : טשיקאַווע
Prononciation
- Pologne : écouter « ciekawy [ʨ̑ɛˈkavɨ] »