ciągać

Étymologie

Du vieux slave tęgati[1] ; doublet de ciągnąć (« tirer, trainer, tracter »), apparenté au tchèque tahat, táhnout. Apparenté à ciążyć (« peser »), ciężki (« pesant »), tęgi (« épais »).

Verbe

ciągać \Prononciation ?\ imperfectif (voir la conjugaison)

  1. Tirer.

Dérivés

  • ciąg (« tirage, suite »)
composés 
  • dociągać, dociągnąć
  • naciągać, naciągnąć
  • nadciągać, nadciągnąć
  • ociągać, ociągnąć
  • obciągać, obciągnąć
  • odciągać, odciągnąć
  • podciągać, podciągnąć
  • pociągać, pociągnąć
  • przeciągać, przeciągnąć
  • przyciągać, przyciągnąć
  • rozciągać, rozciągnąć
  • ściągać, ściągnąć
  • uciągać, uciągnąć
  • wciągać, wciągnąć
  • wyciągać, wyciągnąć
  • zaciągać, zaciągnąć

Prononciation

Références

  1. ↑ « ciąg », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.