chumelenice
Étymologie
- De chumelit (« neiger dru »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | chumelenice | chumelenice |
| Génitif | chumelenice | chumelenic |
| Datif | chumelenici | chumelenicím |
| Accusatif | chumelenici | chumelenice |
| Vocatif | chumelenice | chumelenice |
| Locatif | chumelenici | chumelenicích |
| Instrumental | chumelenicí | chumelenicemi |
chumelenice \xʊmɛlɛɲɪt͡sɛ\ féminin
Synonymes
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage