centenarius
Latin
Étymologie
Adjectif numéral
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | centenarius | centenariă | centenarium | centenariī | centenariae | centenariă |
| Vocatif | centenarie | centenariă | centenarium | centenariī | centenariae | centenariă |
| Accusatif | centenarium | centenariăm | centenarium | centenariōs | centenariās | centenariă |
| Génitif | centenariī | centenariae | centenariī | centenariōrŭm | centenariārŭm | centenariōrŭm |
| Datif | centenariō | centenariae | centenariō | centenariīs | centenariīs | centenariīs |
| Ablatif | centenariō | centenariā | centenariō | centenariīs | centenariīs | centenariīs |
centenarius \Prononciation ?\
- Centenaire, de cent.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
Références
- « centenarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage