carnièra
: carniera
Étymologie
- Du latin vulgaire cardinaria[1].
- Forme du gascon et du languedocien central et occidental.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| carnièra \kaɾˈnjɛɾo̞\ |
carnièras \kaɾˈnjɛɾo̞s\ |
carnièra [kaɾˈnjɛɾo̞] (graphie normalisée) féminin
- (Languedocien), (Gascon) Charnière.
Variantes
Variantes dialectales
Vocabulaire apparenté par le sens
Prononciation
- France (Béarn) : écouter « carnièra [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Yves Lavalade, Dictionnaire occitan/français (Limousin-Marche-Périgord) — étymologies occitanes, Éditions Lucien Souny, 2003
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
- Pèir Morà, Tot en gascon, Éditions des régionalismes, 2011
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2