carnada
Étymologie
Nom commun
carnada féminin
- Excroissance de chair.
Références
- François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
Espagnol
Étymologie
- De carne.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| carnada [kaɾnaˈða] |
carnadas [kaɾnaˈðas] |
carnada [kaɾnaˈða] féminin
Vocabulaire apparenté par le sens
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| carnada \kaɾˈnaðo̞\ |
carnadas \kaɾˈnaðo̞s\ |
carnada [kaɾˈnaðo̞] (graphie normalisée) féminin
- Excroissance de chair.
Vocabulaire apparenté par le sens
Prononciation
- languedocien : [kaɾˈnaðo̞]
- provençal maritime et rhodanien : [kaʁˈnado̞]
Références
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage