| Voir la conjugaison du verbe caracolear |
| Subjonctif |
Présent |
que (yo) caracoleen |
| que (tú) caracoleen |
| que (vos) caracoleen |
| que (él/ella/ello/usted) caracoleen |
| que (nosotros-as) caracoleen |
| que (vosotros-as) caracoleen |
| que (os) caracoleen |
| (ellos-as/ustedes) caracoleen |
| Imparfait (en -ra) |
que (yo) caracoleen |
| que (tú) caracoleen |
| que (vos) caracoleen |
| que (él/ella/ello/usted) caracoleen |
| que (nosotros-as) caracoleen |
| que (vosotros-as) caracoleen |
| que (os) caracoleen |
| (ellos-as/ustedes) caracoleen |
| Imparfait (en -se) |
que (yo) caracoleen |
| que (tú) caracoleen |
| que (vos) caracoleen |
| que (él/ella/ello/usted) caracoleen |
| que (nosotros-as) caracoleen |
| que (vosotros-as) caracoleen |
| que (os) caracoleen |
| (ellos-as/ustedes) caracoleen |
| Futur |
que (yo) caracoleen |
| que (tú) caracoleen |
| que (vos) caracoleen |
| que (él/ella/ello/usted) caracoleen |
| que (nosotros-as) caracoleen |
| que (vosotros-as) caracoleen |
| que (os) caracoleen |
| (ellos-as/ustedes) caracoleen |
| Impératif |
Présent |
(tú) caracoleen |
| (vos) caracoleen |
| (usted) caracoleen |
| (nosotros-as) caracoleen |
| (vosotros-as) caracoleen |
| (os) caracoleen |
| (ustedes) caracoleen |