carabinas
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe carabiner | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| tu carabinas | ||
carabinas \ka.ʁa.bi.na\
- Deuxième personne du singulier du passé simple du verbe carabiner.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Espagnol
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| carabina | carabinas |
carabinas \ka.ɾaˈβi.nas\
- Pluriel de carabina.
Prononciation
- Madrid : \ka.ɾaˈβi.nas\
- Séville : \ka.ɾaˈβi.nah\
- Mexico, Bogota : \ka.ɾaˈbi.n(a)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \ka.ɾaˈβi.nah\
- Montevideo, Buenos Aires : \ka.ɾaˈβi.nas\
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| carabina \kaɾaˈβino̯\ |
carabinas \kaɾaˈβino̯s\ |
carabinas \kaɾaˈβino̯s\ (graphie normalisée) féminin
- Pluriel de carabina.
Forme d’adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | carabin \kaɾaˈβi\ |
carabins \kaɾaˈβis\ |
| Féminin | carabina \kaɾaˈβi.no̯\ |
carabinas \kaɾaˈβi.no̯s\ |
carabinas \kaɾaˈβino̯s\ (graphie normalisée)
- Féminin pluriel de carabin.