capfoguièr
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| capfoguièr \kafuˈɣjɛ\ |
capfoguièrs \kafuˈɣjɛs\ |
capfoguièr \kafuˈɣjɛ\ (graphie normalisée) masculin
Variantes
Synonymes
- landièr
- caminal
Variantes dialectales
- landrèr, landèr, chaminau (Gascon)
- landier (Vivaro-alpin) (Limousin)
- capfuec (Provençal)
Vocabulaire apparenté par le sens
Prononciation
- [kafuˈɣjɛ], [kafuˈjɛ], [kawfuˈjɛ]
- rouergat : [kɔfuˈjɛ]
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
- Christian Rapin, Diccionari francés / occitan segon lo lengadocian, 7 vol 1991-2013
- Aimé Vayssier, Dictionnaire patois-français du département de l’Aveyron, [1879] 2002, ISBN 2-7348-0750-5, Éditions Jean Laffite → consulter cet ouvrage