capaciteit

Néerlandais

Étymologie

Du moyen français capacité, de l’ancien français capacité, du latin capācitās.

Nom commun

Nombre Singulier Pluriel
Nom capaciteit capaciteiten
Diminutif capaciteitje capaciteitjes

capaciteit \ka.pa.si.tɛjt\

  1. Capacité, compétence.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Contenance.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  3. Débit, cadence, rendement, performance.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  4. Capacité (de charge utile).
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,1 % des Flamands,
  • 97,5 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]