cantibais
Français
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| cantibai | cantibais |
| \Prononciation ?\ | |
cantibais masculin
- Pluriel de cantibai.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| cantibais \Prononciation ?\ |
cantibaisses \Prononciation ?\ |
cantibais [kantiˈbajs] (graphie normalisée) masculin
- (Charpenterie) Bois qui n’est défectueux que d’un côté.
Références
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage