cambaliga
Étymologie
- Déverbal de cambaligar.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| cambaliga \ˌkambo̞ˈliɣo̞\ |
cambaligas \ˌkambo̞ˈliɣo̞s\ |
cambaliga [ˌkambo̞ˈliɣo̞] (graphie normalisée) féminin
- (Habillement) Jarretière.
Variantes
Vocabulaire apparenté par le sens
- garrotièra
- garrotiera
- ligacauça
Prononciation
- languedocien : [ˌkambo̞ˈliɣo̞]
- provençal maritime et rhodanien : [ˌkãᵐbo̞ˈligo̞]
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2