cümə axşamı
Étymologie
- Composé de cümə (« vendredi ») et de axşamı (« veille [forme possessive] »).
Locution nominale
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Nominatif | cümə axşamı | cümə axşamları |
| Accusatif | cümə axşamını | cümə axşamlarını |
| Génitif | cümə axşamının | cümə axşamlarının |
| Datif | cümə axşamına | cümə axşamlarına |
| Locatif | cümə axşamında | cümə axşamlarında |
| Ablatif | cümə axşamından | cümə axşamlarından |
cümə axşamı \Prononciation ?\
Vocabulaire apparenté par le sens
| lundi | mardi | mercredi | jeudi | vendredi | samedi | dimanche |
|---|---|---|---|---|---|---|
| bazar ertəsi | çərşənbə axşamı | çərşənbə | cümə axşamı | cümə | şənbə | bazar |
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « cümə axşamı [Prononciation ?] »