cònsol
: consol
Catalan
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| cònsol \ˈkɔnsul\ |
cònsols \ˈkɔnsuls\ |
Prononciation
- Barcelone (Espagne) : écouter « cònsol [Prononciation ?] »
Voir aussi
- cònsol sur l’encyclopédie Wikipédia (en catalan)
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| cònsol \ˈkɔnsul\ |
cònsols \ˈkɔnsuls\ |
cònsol \ˈkɔnsul\ masculin (graphie normalisée)
Note : Forme déconseillée par l’Academia Occitana-Consistòri del Gai Saber sur l’encyclopédie Wikipédia (en occitan) (→ voir còssol).
Variantes
Prononciation
- France (Béarn) : écouter « cònsol [ˈkɔnsul] »
Voir aussi
- cònsol sur l’encyclopédie Wikipédia (en occitan)
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- Academia Occitana-Consistòri del Gai Saber, Diccionari General de la Lenga Occitana (DGLO), XXI s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001 → consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2