buzé

Voir aussi : Buze, buze, buzë

Étymologie

Dérivé de buze (« grondement, bruit sourd »).

Verbe

Personne Présent Passé Futur
1re du sing. buzé buzeyé buzeté
2e du sing. buzel buzeyel buzetel
3e du sing. buzer buzeyer buzeter
1re du plur. buzet buzeyet buzetet
2e du plur. buzec buzeyec buzetec
3e du plur. buzed buzeyed buzeted
4e du plur. buzev buzeyev buzetev
voir Conjugaison en kotava

buzé \buˈzɛ\ ou \buˈze\ intransitif

  1. Gronder.

Dérivés

Prononciation

Anagrammes

Références

  • « buzé », dans Kotapedia