buzé
Étymologie
- Dérivé de buze (« grondement, bruit sourd »).
 
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | buzé | buzeyé | buzeté | 
| 2e du sing. | buzel | buzeyel | buzetel | 
| 3e du sing. | buzer | buzeyer | buzeter | 
| 1re du plur. | buzet | buzeyet | buzetet | 
| 2e du plur. | buzec | buzeyec | buzetec | 
| 3e du plur. | buzed | buzeyed | buzeted | 
| 4e du plur. | buzev | buzeyev | buzetev | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
buzé \buˈzɛ\ ou \buˈze\ intransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « buzé [buˈzɛ] »
 
Anagrammes
Références
- « buzé », dans Kotapedia