burzyć

Étymologie

Apparenté à burza tempête »), du vieux slave борити, boriti[1] qui donne aussi bouřit tempêter, exploser »), bořit, bourat détruire ») en tchèque.

Verbe

burzyć \Prononciation ?\ imperfectif (perfectif : zburzyć) (voir la conjugaison)

  1. Démolir, détruire.
    • Przypomnij, Panie,
      synom Edomu,
      dzień Jeruzalem,
      kiedy oni mówili: «Burzcie, burzcie -
      aż do jej fundamentów!».  (Księga Psalmów)
  2. S’agiter.

Synonymes

Dérivés

  • burzliwy tempêtueux »)
    • burzliwość
  • burzenie destruction »)
  • obrazoburca iconoclaste »)
  • obrazoburstwo iconoclasme »)

Références

  1. « burza », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927