budaxá
Étymologie
- Dérivé de buda (« défi »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | budaxá | budaxayá | budaxatá |
| 2e du sing. | budaxal | budaxayal | budaxatal |
| 3e du sing. | budaxar | budaxayar | budaxatar |
| 1re du plur. | budaxat | budaxayat | budaxatat |
| 2e du plur. | budaxac | budaxayac | budaxatac |
| 3e du plur. | budaxad | budaxayad | budaxatad |
| 4e du plur. | budaxav | budaxayav | budaxatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
budaxá \budaˈxa\ bitransitif
- Se défier de.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « budaxá [budaˈxa] »
Références
- « budaxá », dans Kotapedia