buccellarius
Latin
Étymologie
- (Adjectif) Dérivé de buccella, avec le suffixe -arius.
- (Nom commun) Substantivation de l’adjectif buccellarius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | bucellarius | bucellariă | bucellarium | bucellariī | bucellariae | bucellariă |
| Vocatif | bucellarie | bucellariă | bucellarium | bucellariī | bucellariae | bucellariă |
| Accusatif | bucellarium | bucellariăm | bucellarium | bucellariōs | bucellariās | bucellariă |
| Génitif | bucellariī | bucellariae | bucellariī | bucellariōrŭm | bucellariārŭm | bucellariōrŭm |
| Datif | bucellariō | bucellariae | bucellariō | bucellariīs | bucellariīs | bucellariīs |
| Ablatif | bucellariō | bucellariā | bucellariō | bucellariīs | bucellariīs | bucellariīs |
bucellarius \Prononciation ?\
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | bucellarius | bucellariī |
| Vocatif | bucellarie | bucellariī |
| Accusatif | bucellarium | bucellariōs |
| Génitif | bucellariī | bucellariōrum |
| Datif | bucellariō | bucellariīs |
| Ablatif | bucellariō | bucellariīs |
bucellarius \Prononciation ?\ masculin
- Soldat d'un particulier, satellite, homme de main.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « buccellarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage