brusca
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
brusca féminin
- Broussaille, rameau.
Références
- François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
Espagnol
Forme d’adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | brusco | bruscos |
| Féminin | brusca | bruscas |
brusca \ˈbɾus.ka\
- Féminin singulier de brusco.
Prononciation
- Madrid : \ˈbɾus.ka\
- Séville : \ˈbɾuh.ka\
- Mexico, Bogota : \ˈbɾus.k(a)\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈbɾuh.ka\
Italien
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | brusco \ˈbru.sko\ |
bruschi \ˈbru.ski\ |
| Féminin | brusca \ˈbru.ska\ |
brusche \ˈbru.ske\ |
brusca \ˈbru.ska\
- Féminin singulier de brusco.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Forme d’adjectif
| Nombre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | brusc \ˈbɾysk\ |
brusques \ˈbɾys.kes\ |
| Féminin | brusca \ˈbɾys.ko̞\ |
bruscas \ˈbɾys.ko̞s\ |
brusca \ˈbɾysko̯\ (graphie normalisée)}
- Féminin singulier de brusc.
Portugais
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | brusco | bruscos |
| Féminin | brusca | bruscas |
brusca \bɾˈuʃ.kɐ\ (Lisbonne) \bɾˈus.kə\ (São Paulo)
- Féminin singulier de brusco.