brunire
Italien
Étymologie
- Du français brunir.
Verbe
brunire \bru.ˈni.re\ transitif (auxiliaire avere) 3e groupe (voir la conjugaison)
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
brunire \bru.ˈni.re\ transitif (auxiliaire avere) 3e groupe (voir la conjugaison)
→ Modifier la liste d’anagrammes