brujea

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe brujear
Indicatif Présent (yo) brujea
(tú) brujea
(vos) brujea
(él/ella/ello/usted) brujea
(nosotros-as) brujea
(vosotros-as) brujea
(os) brujea
(ellos-as/ustedes) brujea
Imparfait (yo) brujea
(tú) brujea
(vos) brujea
(él/ella/ello/usted) brujea
(nosotros-as) brujea
(vosotros-as) brujea
(os) brujea
(ellos-as/ustedes) brujea
Passé simple (yo) brujea
(tú) brujea
(vos) brujea
(él/ella/ello/usted) brujea
(nosotros-as) brujea
(vosotros-as) brujea
(os) brujea
(ellos-as/ustedes) brujea
Futur simple (yo) brujea
(tú) brujea
(vos) brujea
(él/ella/ello/usted) brujea
(nosotros-as) brujea
(vosotros-as) brujea
(os) brujea
(ellos-as/ustedes) brujea
Impératif Présent (tú) brujea
(vos) brujea
(usted) brujea
(nosotros-as) brujea
(vosotros-as) brujea
(os) brujea
(ustedes) brujea

brujea \bɾuˈxe.a\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de brujear.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de de brujear.

Prononciation