británico
Espagnol
Étymologie
- Du latin Britannicus.
Adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | británico \bɾiˈtaniko\ |
británicos \bɾiˈtanikos\ |
| Féminin | británica \bɾiˈtanika\ |
británicas \bɾiˈtanikas\ |
británico \bɾiˈtaniko\ masculin
- Britannique, en rapport avec la Grande-Bretagne ou le Royaume-Uni.
Nom commun
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | británico \bɾiˈtaniko\ |
británicos \bɾiˈtanikos\ |
| Féminin | británica \bɾiˈtanika\ |
británicas \bɾiˈtanikas\ |
británico \bɾiˈtaniko\ masculin
- Britannique, Anglais.
Prononciation
- Carthagène des Indes (Colombie) : écouter « británico [Prononciation ?] »
Étymologie
- Du latin Britannicus.
Adjectif
británico \Prononciation ?\ masculin
- Britannique, en rapport avec la Grande-Bretagne ou le Royaume-Uni.
Nom commun
británico \Prononciation ?\ masculin
- Britannique, Anglais.
Variantes orthographiques
Étymologie
- Du latin Britannicus.
Adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | británico \Prononciation ?\ |
británicos \Prononciation ?\ |
| Féminin | británica \Prononciation ?\ |
británicas \Prononciation ?\ |
británico \Prononciation ?\ masculin