brisan
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| brisan \Prononciation ?\ |
brisans \Prononciation ?\ |
brisan \bɾiˈza\ (graphie normalisée)
- (Botanique) Variante de blaisan.
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif
brisan \Prononciation ?\
- Participe passé passif du verbe brisati.
Déclinaison
1 = nominatif indéterminé / 2 = nominatif déterminé / 3 = accusatif inanimé indéterminé / 4 = accusatif inanimé déterminé / 5 = accusatif animé
| Cas | Masculin | Féminin | Neutre | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Singulier | Duel | Pluriel | Singulier | Duel | Pluriel | Singulier | Duel | Pluriel | |
| Nominatif | brisan1 brisani2 |
brisana | brisani | brisana | brisani | brisane | brisano | brisani | brisana |
| Accusatif | brisan3 brisani4 brisanega5 |
brisana | brisane | brisano | brisani | brisane | brisano | brisani | brisana |
| Génitif | brisanega | brisanih | brisanih | brisane | brisanih | brisanih | brisanega | brisanih | brisanih |
| Datif | brisanemu | brisanima | brisanim | brisani | brisanima | brisanim | brisanemu | brisanima | brisanim |
| Instrumental | brisanim | brisanima | brisanimi | brisano | brisanima | brisanimi | brisanim | brisanima | brisanimi |
| Locatif | brisanem | brisanih | brisanih | brisani | brisanih | brisanih | brisanem | brisanih | brisanih |
Forme de verbe
brisan \Prononciation ?\
- Passé masculin singulier [forme en -n/-t] de brisati.