brilianto
Espéranto
Étymologie
- Du français brillant.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | brilianto \bri.li.ˈan.to\ |
briliantoj \bri.li.ˈan.toj\ |
| Accusatif | brilianton \bri.li.ˈan.ton\ |
briliantojn \bri.li.ˈan.tojn\ |
brilianto \bri.li.ˈan.to\ mot-racine UV
- Brillant (diamant).
Vocabulaire apparenté par le sens
- brili (mot-racine UV ) (intr.) : briller
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « brilianto [Prononciation ?] »
Voir aussi
- brilianto sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (selon Retavortaro)
- brilianto sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- brilianto sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "briliant-", "-o" présents dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).
| Cette page a été créée automatiquement et nécessite une vérification. Elle est listée dans les pages à vérifier car créées automatiquement. Merci d’enlever ce bandeau une fois la page vérifiée. Langue concernée : ido. |
Étymologie
- mot composé de briliant- et -o « substantif »
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| brilianto \Prononciation ?\ |
brilianti \Prononciation ?\ |
brilianto \bri.ˈljan.tɔ\