brilěrować
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
brilěrować \bʀi.lʲɪ.ʀɔ.u̯aʧ\ imperfectif intransitif
Conjugaison
| PRÉSENT | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | brilěruju | brilěrujemoj | brilěrujemy |
| 2e personne | brilěruješ | brilěrujetej brilěrujetaj |
brilěrujeće |
| 3e personne | brilěruje | brilěrujetej brilěrujetaj |
brilěruja brilěruju |
| PRÉTÉRIT | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | brilěrowach | brilěrowachmoj | brilěrowachmy |
| 2e personne | brilěrowaše | brilěrowaštej | brilěrowašće |
| 3e personne | brilěrowaše | brilěrowaštej | brilěrowachu |
| IMPÉRATIF | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | - | brilěrujmoj | brilěrujmy |
| 2e personne | brilěruj | brilěrujtej brilěrujtaj |
brilěrujće |
| 3e personne | brilěruj njech brilěruje |
brilěrujtej brilěrujtaj |
brilěruju njech brilěruja |
| PASSÉ | Singulier | Duel | Pluriel |
| masculin | brilěrował | brilěrowałoj | brilěrowali |
| féminin | brilěrowała | brilěrowałe | |
| neutre | brilěrowało | ||
| TRANSGRESSIF | Présent I : brilěrujo Présent II : brilěrujcy Passé : brilěrowawši | ||
| PARTICIPE PRÉSENT | brilěrowacy | ||
| PARTICIPE PASSÉ | brilěrowany | ||
| SUBSTANTIF VERBAL | brilěrowanje | ||
| Déclinaison du participe présent | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | brilěrowacy | brilěrowace | brilěrowaca | brilěrowacaj | brilěrowacej | brilěrowacy | brilěrowace | ||
| GÉNITIF | brilěrowaceho | brilěrowaceje | brilěrowaceju | brilěrowacych | |||||
| DATIF | brilěrowacemu | brilěrowacej | brilěrowacymaj | brilěrowacym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | brilěrowace | brilěrowacu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | brilěrowacym | brilěrowacej | brilěrowacymaj | brilěrowacymi | |||||
| LOCATIF | brilěrowacym | brilěrowacej | brilěrowacymaj | brilěrowacych | |||||
| Déclinaison du participe passé | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | brilěrowany | brilěrowane | brilěrowana | brilěrowanaj | brilěrowanej | brilěrowany | brilěrowane | ||
| GÉNITIF | brilěrowaneho | brilěrowaneje | brilěrowaneju | brilěrowanych | |||||
| DATIF | brilěrowanemu | brilěrowanej | brilěrowanymaj | brilěrowanym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | brilěrowane | brilěrowanu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | brilěrowanym | brilěrowanej | brilěrowanymaj | brilěrowanymi | |||||
| LOCATIF | brilěrowanym | brilěrowanej | brilěrowanymaj | brilěrowanych | |||||
| Déclinaison du substantif verbal | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| NOMINATIF | brilěrowanje | brilěrowani | brilěrowanja | ||||||
| GÉNITIF | brilěrowanja | brilěrowanjow | brilěrowanjow | ||||||
| DATIF | brilěrowanju | brilěrowanjomaj | brilěrowanjam | ||||||
| ACCUSATIF | brilěrowanje | brilěrowani | brilěrowanja | ||||||
| INSTRUMENTAL | brilěrowanjom | brilěrowanjomaj | brilěrowanjemi | ||||||
| LOCATIF | brilěrowanju | brilěrowanjomaj | brilěrowanjach | ||||||