briketować

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

briketować \bʀi.ke.to.u̯aʧ\ imperfectif transitif

  1. Briqueter.

Conjugaison

Conjugaison du verbe briketować 
PRÉSENT Singulier Duel Pluriel
1re personne briketuju briketujemoj briketujemy
2e personne briketuješ briketujetej
briketujetaj		 briketujeće
3e personne briketuje briketujetej
briketujetaj		 briketuja
briketuju
PRÉTÉRIT Singulier Duel Pluriel
1re personne briketowach briketowachmoj briketowachmy
2e personne briketowaše briketowaštej briketowašće
3e personne briketowaše briketowaštej briketowachu
IMPÉRATIF Singulier Duel Pluriel
1re personne - briketujmoj briketujmy
2e personne briketuj briketujtej
briketujtaj		 briketujće
3e personne briketuj
njech briketuje		 briketujtej
briketujtaj		 briketuju
njech briketuja
PASSÉ Singulier Duel Pluriel
masculin briketował briketowałoj briketowali
féminin briketowała briketowałe
neutre briketowało
TRANSGRESSIF Présent I : briketujo
Présent II : briketujcy
Passé : briketowawši
PARTICIPE PRÉSENT briketowacy
PARTICIPE PASSÉ briketowany
SUBSTANTIF VERBAL briketowanje
Déclinaison du participe présent
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF briketowacy briketowace briketowaca briketowacaj briketowacej briketowacy briketowace
GÉNITIF briketowaceho briketowaceje briketowaceju briketowacych
DATIF briketowacemu briketowacej briketowacymaj briketowacym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. briketowace briketowacu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL briketowacym briketowacej briketowacymaj briketowacymi
LOCATIF briketowacym briketowacej briketowacymaj briketowacych
Déclinaison du participe passé
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF briketowany briketowane briketowana briketowanaj briketowanej briketowany briketowane
GÉNITIF briketowaneho briketowaneje briketowaneju briketowanych
DATIF briketowanemu briketowanej briketowanymaj briketowanym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. briketowane briketowanu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL briketowanym briketowanej briketowanymaj briketowanymi
LOCATIF briketowanym briketowanej briketowanymaj briketowanych
Déclinaison du substantif verbal
CAS Singulier Duel Pluriel
NOMINATIF briketowanje briketowani briketowanja
GÉNITIF briketowanja briketowanjow briketowanjow
DATIF briketowanju briketowanjomaj briketowanjam
ACCUSATIF briketowanje briketowani briketowanja
INSTRUMENTAL briketowanjom briketowanjomaj briketowanjemi
LOCATIF briketowanju briketowanjomaj briketowanjach
Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.