breviculus
Latin
Étymologie
- (Adjectif) Dérivé de brevis, avec le suffixe -culus.
- (Nom commun) Substantivation de l’adjectif breviculus.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | breviculus | breviculă | breviculum | breviculī | breviculae | breviculă |
| Vocatif | brevicule | breviculă | breviculum | breviculī | breviculae | breviculă |
| Accusatif | breviculum | breviculăm | breviculum | breviculōs | breviculās | breviculă |
| Génitif | breviculī | breviculae | breviculī | breviculōrŭm | breviculārŭm | breviculōrŭm |
| Datif | breviculō | breviculae | breviculō | breviculīs | breviculīs | breviculīs |
| Ablatif | breviculō | breviculā | breviculō | breviculīs | breviculīs | breviculīs |
breviculus \Prononciation ?\ ; première classe
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | breviculus | breviculī |
| Vocatif | brevicule | breviculī |
| Accusatif | breviculum | breviculōs |
| Génitif | breviculī | breviculōrum |
| Datif | breviculō | breviculīs |
| Ablatif | breviculō | breviculīs |
breviculus \Prononciation ?\ ; 2e déclinaison
Références
- « breviculus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « breviculus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage